ชาวแฟล็ตรูหนู
เป็นแฟล็ตเก่าซอมซ่อ ที่ครอบครัวโนะฮาร่าย้ายมาอยู่ที่นี่ชั่วคราว หลังจากที่บ้านของพวกเขาเกิดแก๊สระเบิดจนพังพินาศ
เจ๊ลำไย มีอันจะกิน เป็นเจ้าของแฟล็ตแห่งนี้ เป็นคุณป้าวัยกลางคนที่มีนิสัยเข้มงวดกวดขันให้ทุกคนทำตามกฏอย่างเคร่งครัด เช่น อย่าส่งเสียงรบกวน ห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้ามา และ ชาวหอทุกคนต้องจ่ายค่าเช่าที่เธอ ห้ามเบี้ยวเป็นอันขาด ใครทำผิดกฏ สร้างความเสียหายแก่ห้อง ก็เจอปรับอาน ยามว่างเธอจะนำฟันปลอมมาเรียงเป็นชั้นคอนโดมิเนียม และ เคยมีความหลังฝังใจกับลูกสาวกับสามีที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เธอเกลียดเด็กมาก แต่ก็เพราะฮิมะจังทำให้เธอรู้สึกดีกับเด็กๆมากขึ้น
ชื่อจริงของเจ๊ลำไย ในฉบับญี่ปุ่นก็คือ โอยะ นุชิโยะ
สมโง่ กระบือเรียกพี่ เป็นชายร่างท้วม ผมยาวไว้หนวดเครารุงรัง พักอยู่ห้อง 203 ติดกับห้องของครอบครัวโนะฮาร่า เป็นเด็กหนุ่มที่สอบเอ็นท์ไม่ติดมา 3 ปีรวด แรกเริ่มเดิมทีไม่ถูกกับครอบครัวชินจังเท่าไหร่ พออยู่ด้วยกันนานๆเข้า ทำให้เขารู้สึกสนิทสนมมากขึ้น ซึ่งเขาได้รับความช่วยเหลือจากฮิโรชิกับมิซาเอะ ช่วยให้เขาเอ็นท์ติดที่ "จุลาคาซาบลังก้า" ได้สำเร็จ (ฉบับญี่ปุ่นเป็นม.โตเกียวคาซึคาเบะ) ซึ่งฮิโรชิ มิซาเอะ คิดว่า สมโง่อยากเอ็นท์ติดที่จุลาฯ (ฉบับญี่ปุ่นเป็นม.โตเกียว)
ชื่อเรียกของสมโง่ในฉบับญี่ปุ่นก็คือ ยอนโร
แอ๊บแบ๊ว ณ ส้นตึก หรือ เลิศอลัง ณ ส้นตึก (ชื่อไทยในเล่มที่ 20)เป็นคุณแม่ยังสาวหัวทันสมัย วัย 18 ปี ที่แต่งกายเปรี้ยวแบบวัยรุ่นสุดๆ เธอต้องการให้มิซาเอะสอนความเป็นแม่บ้านที่ดีให้กับเธอ เธอมี อาซึมิ (แอ๊บแวว ณ ส้นตึก) ลูกสาววัยสองขวบที่มีนิสัยแต่งกายเหมือนคุณแม่เปี๊ยบ
ชื่อจริงในฉบับญี่ปุ่นก็คือ คุทสึโซโกะ อัตซึโกะ
คุณตำรวจซุ่มโป่ง ประกอบด้วย จ่าถม นิยมถอง กับ หมู่ดับ จำปีเดาะ คู่หูตำรวจสายสืบที่เช่าห้อง205 (เวอร์ชั่นอนิเมเปลี่ยนเป็นห้อง 204) เพื่อตามสืบจับโจรค้ายาเสพย์ติด โดยปกปิดเรื่องนี้ไม่ให้ใครรู้(เว้นเจ๊ลำไย) ทั้งสองจำเป็นต้องเล่นบทเป็นพ่อลูกกัน โดยจ่าถมแกล้งทำเป็นบาดเจ็บที่แขนโดยใส่เฝือก ส่วนหมู่ดับแกล้งเป็นโรค"ชักกระตุก มุขเด็ด" ทุก 5 นาที เพื่อไม่ให้ครอบครัวโนะฮาร่าจับได้
ชื่อจริงในฉบับญี่ปุ่นของทั้งคู่ก็คือ โอดะ คิวจิ กับ นิงาริยะ เคียวซึเกะ ตามลำดับ
เจนจริต ยู สาวขี้อายที่พักอาศัยอยู่ห้อง 201 ที่ฝันอยากเป็นนักแสดง จึงฝึกซ้อมปลอมตัวในหลายบทบาทจนสร้างความเข้าใจผิดแก่ครอบครัวโนะฮาระ ด้วยความพยายามของเธอรวมถึงความช่วยเหลือจากครอบครัวโนะฮาร่าและชาวแฟล็ตรูหนู จนทำให้เธอกลายเป็นนักแสดงจนได้
ชื่อจริงของยูจังในฉบับญี่ปุ่นก็คือ ยาคุทสึคุริ ยู
ลิลลี่ โคยูกิ สาวประเภทสองร่างถึกที่ทำงานอยู่ผับสาวประเภทสอง ชื่อจริงของเขาคือ สมชาย หัวจรดเท้า เขาสนิทสนมกับชินจังมาก พักอยู่ที่ห้อง 204
ชื่อเรียกของลิลลี่ ในฉบับญี่ปุ่นก็คือ ซูซาน โคยูกิ มีชื่อจริงตามฉบับญี่ปุ่นคือ อิวาโอะ เคนบุ
ฮำหมัด ชาวต่างชาตินิสัยขี้เล่น อาศัยอยู่ห้อง 206 ชินจังชอบเรียกเขาว่า อำหมัด แท้จริงแล้ว เขาเป็นเจ้าชายจากอับกาวิตถาร (ฉบับญี่ปุ่นบอกว่ามาจาก Merodashi ) เขาแฝงตัวมาเพื่อค้นหารักแท้ที่ญี่ปุ่น โดยเขานั้น ก็ตกหลุมรักชิโนบุ เพื่อนของนานาโกะเข้าเต็มเปา อีกทั้งไม่ว่าใครก็ตาม ที่ช่วยเหลือเขา เขาก็จะมอบเหรียญที่ระลึกจากอับกาวิตถารเป็นการตอบแทน
ชื่อเรียกของฮำหมัด ในฉบับญี่ปุ่นก็คือ โอมาตะ (Omata)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น